Jan Paweł II
EUCHARYSTIA ŻYWYM SERCEM PARAFII
Do uczestników XXI Zgromadzenia Plenarnego Papieskiej Rady ds. Świeckich
25 listopada 2004 r.
źródło: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/eucharystia_par_25112004.html
W dniach 24-28 listopada 2004 r. w centrum kongresowym «Villa Aurelia» w Rzymie odbywało się XXI Zgromadzenie Plenarne Papieskiej Rady ds. Świeckich, poświęcone znaczeniu parafii w życiu społeczeństwa i Kościoła. 25 listopada Jan Paweł II przyjął uczestników obrad na audiencji w Sali Klementyńskiej. Przemówienie powitalne wygłosił przewodniczący Rady abp Stanisław Ryłko. «Tematem naszego zgromadzenia plenarnego — powiedział — jest parafia. Bardzo potrzeba dziś, by wierni świeccy odkryli ‘prawdziwe oblicze parafii’, czyli oblicze tej tajemnicy, którą jest Kościół, obecny i działający w sposób organiczny w społeczeństwie i w kulturze współczesnego człowieka (por. ‘Christifideles laici’, n. 26). Ty sam, Ojcze Święty, nieustannie przypominasz o znaczeniu i aktualności tej tak ważnej instytucji kościelnej, która wciąż pozostaje strukturą niezbędną, aby Kościół mógł prowadzić swą misję w ludzkiej społeczności. Czynisz to w swym bogatym nauczaniu oraz poprzez konkretne i bardzo ważne przedsięwzięcia, jakimi były wizytacje ponad 300 wspólnot parafialnych Rzymu w ciągu 26 lat pontyfikatu. Chciałeś w ten sposób pokazać, jak bardzo parafia leży na sercu Pasterzowi Kościoła powszechnego. Nieprzypadkowo więc wielu nazywa Cię życzliwie, Ojcze Święty, ‘proboszczem świata’». W przemówieniu Jan Paweł II nawiązał do tematyki obrad zgromadzenia plenarnego Papieskiej Rady ds. Świeckich.
Księża Kardynałowie, czcigodni Bracia w biskupstwie i kapłaństwie, drodzy Bracia i Siostry!
1. Witam was z radością z okazji zgromadzenia plenarnego Papieskiej Rady ds. Świeckich. Bardzo serdecznie pozdrawiam jej nowego przewodniczącego abpa Stanisława Ryłkę i dziękuję mu za słowa, które do mnie skierował w waszym imieniu. Pozdrawiam członków i konsultorów, pracowników i cały personel tej dykasterii, która z pełnym oddaniem realizuje swą misję, pogłębiając w ochrzczonych poprzez różne inicjatywy świadomość ich tożsamości i chrześcijańskiego powołania.
Z działalności Papieskiej Rady
2. Mam tu na myśli na przykład spotkanie katolików z Europy Wschodniej, zorganizowane w Kijowie na Ukrainie, na którym została ukazana rola wiernych świeckich w duchowej i materialnej odbudowie tych krajów po wielu latach panowania totalitaryzmu ateistycznego.
Wiem również, że wasza Papieska Rada poświęca szczególną uwagę «nowej epoce zrzeszeń» wiernych świeckich, którą wyróżnia bliższa współpraca między różnymi stowarzyszeniami, wspólnotami i ruchami. Cenną pomocą w tym względzie jest «Informator o międzynarodowych stowarzyszeniach wiernych świeckich».
Ponadto, dotarły do mnie informacje o początkach działalności niedawno ustanowionej Sekcji «Kościół i Sport», jak również o napawających otuchą owocach Międzynarodowego Forum Młodzieży, poświęconego duszpasterstwu akademickiemu.
Nie sposób nie wspomnieć o intensywnych przygotowaniach do Międzynarodowego Dnia Młodzieży, który odbędzie się w Kolonii w Niemczech w sierpniu 2005 r. Temat tego Dnia: «Przybyliśmy oddać Mu pokłon» (Mt 2, 2), wzywa cały Kościół, a zwłaszcza młodych, by podobnie jak Trzej Królowie wyruszyli na spotkanie Boga, który stał się człowiekiem dla naszego zbawienia.
Ku odnowie parafii
3. Po zakończeniu cyklu zgromadzeń, poświęconych sakramentom inicjacji chrześcijańskiej, na tym zgromadzeniu plenarnym przystąpiliście do rozważań na temat parafii. Tematem tym będziecie się zajmować w najbliższych latach.
Jak wynika z waszego programu prac, najpierw chcecie pomóc wiernym świeckim odkryć prawdziwe oblicze parafii, która jest «najbardziej bezpośrednim i widzialnym wyrazem» Kościoła, «zamieszkującego pośród swych synów i córek» (por. Christifideles laici, 26). Parafia to żywa komórka, w której w sposób naturalny świeccy włączają się w budowanie Kościoła i w jego misję w świecie. To rzeczywistość, która wzywa nieustannie każdego człowieka, by zastanowił się nad ostatecznym sensem życia; brama otwarta dla wszystkich, aby każdy mógł wejść na drogę zbawienia. A zatem parafia jest w pełnym znaczeniu tego słowa miejscem, w którym głosi się Chrystusa i kształtuje wiarę. Z tego właśnie powodu potrzebuje ona nieustannej odnowy, aby mogła się stać «wspólnotą wspólnot», zdolną do prowadzenia skutecznej działalności misyjnej.
4. Jakże nie przypomnieć w tym roku poświęconym Eucharystii, że żywym sercem parafii, źródłem jej misji i obecnością, która nieustannie ją odnawia, jest Eucharystia? Istotnie, parafia jest «wspólnotą ochrzczonych, którzy wyrażają i potwierdzają swoją tożsamość przede wszystkim poprzez sprawowanie Ofiary eucharystycznej» (Ecclesia de Eucharistia, 32).
Drodzy bracia i siostry! Życzę wam z całego serca, aby refleksja na temat parafii, zainicjowana na tym spotkaniu przez Papieską Radę ds. Świeckich, pomogła wszystkim coraz lepiej rozumieć, że wspólnota parafialna jest miejscem spotkania z Chrystusem i z braćmi. Towarzyszę wam modlitwą i powierzam was i waszych bliskich matczynej opiece Maryi, Matki Boga i Matki Kościoła.
W tym duchu wszystkim wam błogosławię.
