Jan Paweł II
EUCHARYSTIA ŹRÓDŁEM JEDNOŚCI KOŚCIOŁA
Do członków Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych
5 listopada 2002 r. r.
źródło: https://opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/przemowienia/kongr_eucharystyczne_05112002.html
W dniach 5-7 listopada 2002 r. odbywało się w Rzymie zgromadzenie plenarne Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych, któremu przewodniczył kard. Jozef Tomko. Temat obrad brzmiał: «Eucharystia światłem i życiem dla nowego tysiąclecia». Oprócz członków Komitetu w zgromadzeniu wzięli udział delegaci krajowi, a także kard. Juan Sandoval Íńiguez, arcybiskup Guadalajary (Meksyk), która w dniach 10-17 października 2004 r. będzie gościć 48. Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny. We wtorek 5 listopada po południu Papież przyjął uczestników zgromadzenia i wygłosił przemówienie, w którym zaznaczył, że Eucharystia stanowi centrum życia Kościoła i źródło jego jedności.
Drodzy Bracia i Siostry!
1. Z radością przyjmuję dziś członków Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych oraz delegatów krajowych, którzy z ramienia właściwych władz kościelnych biorą udział w zgromadzeniu plenarnym, odbywającym się w tych dniach w Rzymie. Serdecznie witam każdego z was, a w sposób szczególny kard. Jozefa Tomko, przewodniczącego Komitetu, dziękując mu za serdeczne słowa, jakie skierował do mnie w imieniu obecnych. Witam również kard. Juana Sandovala Íńigueza, arcybiskupa Guadalajary — miasta, w którym odbędzie się najbliższy Międzynarodowy Kongres Eucharystyczny.
Wasze zgromadzenie poświęciło szczególną uwagę temu kongresowi, którego temat brzmieć będzie: «Eucharystia światłem i życiem dla nowego tysiąclecia». Tysiąclecie rozpoczęło się niedawno, ale już dziś widać wyraźnie, jak bardzo cała ludzkość i Kościół potrzebują światła Jezusa Chrystusa i życia, którego On udziela w Eucharystii.
Nie brak bowiem ciemnych chmur gromadzących się od początku nad tym tysiącleciem. Trzeba zatem na nowo ukazać ludzkości «światłość prawdziwą, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi» (por. J 1, 9) — Wcielone Słowo, które zechciało pozostać wśród nas w postaci tak znamiennej, jak właśnie Eucharystia. W tym sakramencie jest obecny Jezus Chrystus, składający dar z samego siebie «za życie świata — pro mundi vita» — a więc także za życie tego naszego świata, takiego, jaki jest, z jego jasnymi i mrocznymi stronami. Eucharystia to najwyższy wyraz miłości Wcielonego Boga, miłości trwałej i skutecznej.
Kongresy eucharystyczne świętem wiary
2. Głównym celem Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych jest dążenie do tego, aby «coraz lepiej znany był i coraz goręcej miłowany Pan Jezus w tajemnicy Eucharystii, która stanowi centrum życia Kościoła i jego misji dla zbawienia świata» (Statuty). Ten niezwykle wzniosły cel Komitet stara się realizować, organizując okresowo międzynarodowe kongresy eucharystyczne oraz popierając inicjatywy, sprzyjające krzewieniu kultu tajemnicy eucharystycznej. Swą apostolską pracą wprowadzacie w życie nauczanie Soboru Watykańskiego II, który ukazuje Eucharystię jako «źródło i szczyt całego życia chrześcijańskiego» (por. Lumen gentium, 11).
Międzynarodowe kongresy eucharystyczne mają już długą historię w Kościele i z czasem coraz wyraźniej nabrały charakteru Statio Orbis, podkreślającego ich wymiar uniwersalny. Są one bowiem zawsze świętem wiary, skoncentrowanym na Chrystusie eucharystycznym, a uczestniczą w nim nie tylko wierni jednego Kościoła partykularnego czy jednego narodu, ale w miarę możliwości z różnych części świata. Cały Kościół gromadzi się wokół swojego Pana i Boga.
Niezwykle ważna jest w tym kontekście działalność delegatów krajowych, mianowanych przez właściwe władze Kościołów Zachodu i Wschodu. Ich zadaniem jest budzenie w swoich Kościołach zainteresowania tematyką międzynarodowego kongresu, zwłaszcza w okresie jego przygotowania, tak aby stał się on wydarzeniem «źródłowym», które umocni Kościoły partykularne owocami życia i komunii.
Więź miłości
3. Eucharystia zajmuje centralne miejsce w Kościele, ponieważ to ona «tworzy Kościół». Jak stwierdza Sobór Watykański II, przytaczając słowa wielkiego Augustyna, Eucharystia to «sacramentum pietatis, signum unitatis, vinculum caritatis — sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości» (Sacrosanctum Concilium, 47). Św. Paweł zaś powiada: «Ponieważ jeden jest chleb, przeto my, liczni, tworzymy jedno ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba» (1 Kor 10, 17). Eucharystia jest źródłem jedności Kościoła. Eucharystyczne Ciało Chrystusa żywi i umacnia Jego Ciało mistyczne.
Międzynarodowe kongresy eucharystyczne przyczyniają się do realizacji także tego celu o charakterze ściśle kościelnym. Udział wiernych z różnych krajów w tym eucharystycznym wydarzeniu symbolizuje bowiem jedność i komunię. Delegaci krajowi mogą wzbogacić swoje wspólnoty owym duchem eucharystycznej gorliwości i komunii, którego rodzi ten czas intensywnej adoracji, kontemplacji, refleksji i współuczestnictwa. Głęboko przeżywany kongres staje się ogniem hartującym animatorów żywych wspólnot eucharystycznych oraz ewangelizatorów tych środowisk, które nie znają jeszcze w pełni miłości ukrytej w Eucharystii.
Ożywiać kult Eucharystii
4. Drodzy bracia i siostry, eucharystyczny apostolat, któremu oddajecie swe siły, jest z pewnością jedną z odpowiedzi na Chrystusowe wezwanie: «Duc in altum!» Prowadźcie go nadal gorliwie i z zapałem, ożywiając i szerząc kult Eucharystii we wszystkich jego postaciach. W swej posłudze w Kościele kierujcie się zawsze autentycznym duchem komunii, wspierając czynną współpracę między Papieskim Komitetem ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych a komitetami krajowymi.
Z tymi życzeniami łączę zapewnienie o modlitwie i Apostolskie Błogosławieństwo, którego z serca udzielam wam i waszym bliskim.
